Жүдо бол Японоос гаралтай тулааны урлаг юм. Жүдо нь ХХ зуунд спортын чиглэл болжээ. 1964 оноос хойш энэ спорт зуны олимпийн наадмын хөтөлбөрт багтсан бөгөөд 1992 оноос хойш эмэгтэйчүүд тэмцээнд оролцож эхэлсэн байна.
Жүдо бол дорно зүгт маш их алдартай тулааны урлаг юм. Түүний гарал үүсэл нь дундад зууны үеийн Японд жюүжицүгийн янз бүрийн сургуулиудад хөгжиж ирсэн олон зууны уламжлал нөлөөлжээ. Нэмж дурдахад энэ төрлийн тулааны урлаг нь тухайн үеийн Японы нийгэмд өрнөдийн соёлын элементүүд тархсанаас үүдэлтэй юм. Жүдогийн үндэслэгч нь Жигоро Кано юм. Тэрбээр самурайн уламжлалыг олимпийн спортын санаануудтай хослуулан биеийн тамирын тусгай системийг бий болгосон.
Тэмцээнд татами хэмээх тусгай хивс шаардагдана. Энэ нь гурван метр хамгаалалтын бүсээр хүрээлэгдсэн 64-100 м2 хэмжээтэй дөрвөлжин талбай юм.
Жүдо бөхийн тамирчин хүнд хоёр үндсэн үүрэг байдаг. Эхнийх нь тулааны үеэр тэнцвэрээ хадгалах явдал юм. Хоёр дахь нь өрсөлдөгчөө тэнцвэргүй болгох явдал юм. Тоглолтын эхэнд зөв шидэлт хийх нь маш чухал юм. Нэмж дурдахад жүдо бөхийн хувьд өрсөлдөгчтэйгөө холбоотойгоор гартаа амьсгал боогдуулж, өвдөлттэй хүлээн авахыг зөвшөөрдөг. Ихэвчлэн тулаан 5 минутаас хэтрэхгүй үргэлжилдэг.
Тамирчдын хувцаслалт кимоногоос бүрддэг бөгөөд энэ нь чөлөөт спорт хүрэм, өмд юм. Дуэль хувцас нь хамгийн сүүлийн үеийн технологийг ашиглан боловсруулсан өндөр чанарын хөвөн даавуугаар хийгдсэн. Олон улсын жүдо бөхийн холбооноос тухайн спортын өмсгөлийг хангах ёстой стандарт, шаардлагыг тогтоодог.
ОХУ-д жүдо нь Василий Ошчепковын ачаар өргөн тархсан. Тэрээр Японы Кодокан жүдогийн дээд сургуульд элсэн орж, 1914 онд буцаж ирэхдээ эх орондоо жүдогийн сургууль нээжээ.
Оросын тамирчид олимпиадад сайн үр дүн үзүүлсэн. Зоутыг төлөөлж буй тамирчин Шота Чочишвили 1972 онд алтан медаль хүртжээ. Энэ бол тус улсын анхны хамгийн дээд шагнал байв. Эмэгтэйчүүдийн аварга шалгаруулах тэмцээнд Елена Петрова (1992 онд хүрэл медаль), Любовь Брулетова (2000 онд Сиднейд мөнгөн медаль хүртсэн) гайхалтай тоглосон.
