Дэлхийн 2-р дайны үеэр олимп гэж байгаагүй. Зуны анхны тэмцээнүүдийг 1948 онд Лондонд зохион байгуулж байсан нь спортын салбарт бүрэн амар амгалан амьдралын эхлэлийг тавьсан тэмдэг болжээ.
Энэ хугацаанд Их Британид эдийн засгийн байдал хүнд байсан ч гэсэн Лондон тоглолтын нийслэлээр сонгогджээ. Тус улс дайны үед хоол хүнсний хомсдолоос шалтгаалан тогтоосон тогтоолын системийг хэвээр хадгалсаар ирсэн. Энэ бол Лондонд болсон хоёр дахь олимп байсан бөгөөд анхных нь 1908 онд зохион байгуулагдсан бөгөөд хамрах хүрээний хувьд ялгаагүй байв.
Тэмцээнд нийт 59 орны тамирчид оролцсон. Дэлхийн 2-р дайны үеэр Герман, Япон улсууд түрэмгийлэгч орны хувьд энэ тоглоомд оролцох эрхээ хасуулсан. ЗХУ тэмцээндээ багаа илгээх боломжийг харгалзан үзсэн боловч улс төрийн санал зөрөлдөөнөөс болж үүнийг хийх боломжгүй байв. Түүнчлэн хэд хэдэн улс анх удаа тамирчдаа энэ наадамд оролцуулсан. Тэдгээрийн дотор Бирм, Венесуэл, Ливан болон бусад хэд хэдэн улс байв.
Албан бус багийн төрөлд АНУ-ын баг тэргүүн байр эзэллээ. Хамгийн том амжилтыг Америкийн гүйгч, усанд сэлэгчид эмэгтэйчүүд, эрэгтэйчүүд олж авсан. Хоёр, гуравдугаар байрыг Швед, Франц улсууд удирдагчийг илүүрхэж тэргүүлэв. Их Британи улс медалийн нийлбэр дүнгээр улс орноороо дөнгөж 12-р байранд бичигдэж байв. Баг нь сэлүүрт завины хоёр, далбаат завины нэг л гурван алтан медалийг хүртсэн.
Финландын баг гимнастикийн маргаангүй удирдагч болжээ. Тэрээр 6 алт, 2 мөнгө, 2 хүрэл медаль хүртсэн. Морьтой эрчүүдийн тэмцээнийг өвөрмөц гэж хүлээн зөвшөөрсөн. Финландын гурван тамирчин алтан медаль хүртсэн боловч эхэндээ нэг багц шагнал гардуулах ёстой байв.
Боксын хувьд Аргентины тамирчид нэг дор 2 алт хүртжээ. Өмнөд Африк, Унгарын шигшээ багууд ижил тооны шагналаар бахархах боломжтой байв. Бусад спортын олон төрлөөр тэргүүлж буй Америкчууд ганцхан мөнгөн медаль хүртжээ.
Английн хөлбөмбөгийн баг медальтнуудын тоонд багтаж чадахгүй байгаа нь сонирхолтой байв. Алт Шведэд, мөнгө Югославт, хүрэл Дани улсад очсон.
