1924 онд Шамоникст болсон өвлийн спортын долоо хоног амжилттай болсны дараа дараагийн олимпийн улиралд өвлийн олимпийг тусад нь зохион байгуулахаар төлөвлөж байв. Энэ газар Швейцарийн Сент-Мориц хот байв.
Хоёр дахь удаагийн өвлийн олимпод 25 улс оролцсон. Дэлхийн нэгдүгээр дайнд түрэмгийллээс болж олон улсын тэмцээнд өмнө нь баг нь уригдаагүй байсан Герман улс өвлийн наадамд анх удаа өрсөлдөв. Мөн энэ өвлийн олимп нь Аргентин, Эстони, Литва, Люксембург, Мексик, Нидерланд, Румын, Японы шигшээ багийн хувьд анхны тэмцээн болсон. Африкийн тамирчид тэмцээнд оролцоогүй. Европын хэд хэдэн улс үүнийг хүлээн зөвшөөрчихсөн байсан ч ЗХУ-ыг энэ наадамд оролцуулаагүй. Энэхүү мөргөлдөөн нь зөвхөн барууныхны үйл ажиллагаанаас гадна Зөвлөлт засгийн газрын зүгээс буулт хийхийг хүсээгүйгээс болсон юм. Үүний үр дүнд ЗСБНХУ-ын тамирчид дэлхийн хоёрдугаар дайны дараа л Олимпийн эрхээ авсан.
Тэмцээний хөтөлбөр өргөжсөн. Араг яс гэсэн шинэ спорт нэмэгдэв. Ийнхүү тэмцээн 8 төрлөөр явагдлаа. Эмэгтэйчүүд зөвхөн уран гулгалтанд оролцдог байсан - ганцаарчилсан тамирчид эсвэл хосуудын нэг хэсэг.
Албан бус дүнгээр Норвегийн баг эхний байрыг эзлэв. Энэ улс өвлийн спортын төрлөөр тамирчдын бэлтгэлээ уламжлал ёсоор өндөр түвшинд явуулдгаа харуулсан. Энэ улсын шилдэг цаначид, тэшүүрчид үзүүлбэр үзүүллээ. Мөн нэг алтан медалийг Норвегийн уран гулгагч Соня Хени хүртлээ.
Хоёрдугаар байрыг АНУ нэлээд хоцрогдолтой эзэллээ. Алтыг энэ мужид бобслейдер, араг ясны тэмцээнд оролцогчид авчирсан.
Шведийн баг гуравдугаар байрт шалгарлаа. Нэг алтан медалийг цаначин Эрик Хедлунд, нөгөөг нь ганц гулгагч Гиллис Графстрём авчирсан. Тэмцээнийг зохион байгуулагч Швейцарийн шигшээ баг ганцхан хүрэл медаль хүртэв. Үүнийг тус улсын хоккейн баг хүлээн авчээ. Хоккейн алт эргээд энэ спортоороо дэлхийд тэргүүлэгч Канад улсад очжээ.
